Odporność ogniowa ścian wg. wymagań normy PN-EN 14509 – 2013

9/2019
MARCEGAGLIA
ŹRÓDŁA: NORMA 14509-2013; MATERIAŁY BUDOWLANE; IZOLACJE; EKSPERT BUDOWLANY; MATERIAŁY Z ITB

WSTĘP

Badanie, klasyfikowanie i rozszerzenie zakresu zastosowania płyt warstwowych na konstrukcji.

Ściany nienośne, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, odpowiednio do pełnionej funkcji i miejsca zastosowania mają spełniać pewne kryteria przy działaniu ognia od strony pomieszczenia i od zewnątrz budynku. Określa się to po to, aby podczas pożaru budynek nie uległ przedwczesnemu zniszczeniu (Fot. 1). Ściany zatem ograniczają rozprzestrzenianie się pożaru i pełnią funkcję wydzielającą. Czas w którym ta funkcja jest spełniona, nazywa się odpornością ogniową. Podstawowe kryteria (Fot. 2) to: E, jako szczelność przeciwdziałająca powstawaniu otworów i pęknięć o określonej wielkości oraz utrzymywaniu się płomienia po stronie nienagrzewanej; I, izolacyjność czyli zdolność do ograniczenia przyrostu temperatury średniej i maksymalnej; W ograniczenie promieniowania cieplnego do określonej odległości.

Badanie, należy wykonywać w warunkach kontrolowanych tzn. w jednostkach które posiadają akredytację na badanie, klasyfikowanie i certyfikację. Wykaz jednostek uprawnionych można znaleźć w bazie komisji europejskiej:

https://ec.europa.eu/growth/tools-databases/nando/index.cfm?fuseaction=directive.notifiedbody&sort=number&dir_id=33

Metodykę badania podaje norma PN-EN 1364-1. Warunki badania natomiast PN-EN 1363-1. Elementem badanym jest ściana o wym. 3 x 3 m. W trakcie badania, oprócz rejestracji temperatur za pośrednictwem szeregu termopar (Fot. 3, 4), prowadzone są obserwacje ogólnego zachowania elementu próbnego, a w szczególności dotyczące odkształceń i charakteru zniszczenia. Zwykle obserwuje się ugięcie elementów w kierunku do ognia. Badanie, kończy się w momencie utraty szczelności, rozchodzenia się w złączu (Fot. 5)

KLASYFIKACJA

Klasyfikacja. Uzyskane wyniki pozwalają sklasyfikować odporność ogniową elementu. W przedmiotowej normie , w Tabeli ZA.1.1 wymieniono zasadnicze charakterystyki wyrobu, w tym odporność ogniową wraz z normą ustalającą klasyfikację EN 13501-2 (Tab. 1). W deklaracji właściwości użytkowych DWU i znaku CE producenci podają klasę odporności ogniowej, składające się z liter określających i czasów klasyfikacyjnych. Przykładowe klasyfikacje dla ścian zewnętrznych (Tab. 2). Obszar zastosowania klasyfikacji (rozpiętości, szycie zamków, uszczelki itp.) podawany jest w raporcie klasyfikacyjnym lub w materiałach marketingowo – technicznych.

Rozszerzenie zastosowania wyników badań oznacza określenie maksymalnych rozpiętości słupów lub rygli (Fot.6) dla poszczególnej klasyfikacji odporności ogniowej, zgodnie z PN-EN 15254-5.

Tak więc, jeżeli testowana długość wynosi:

3 m – możliwe jest rozszerzenie do 6,0m, gdy przekroczenie czasu jest większe niż 20% i min. 10 min;
3 m – możliwe jest rozszerzenie do 7,5m, gdy przekroczenie czasu jest większe niż 35% i min. 10 min;
> 4 m – możliwe jest rozszerzenie o 2 m do testowanej długości gdy przekroczenie czasu jest większe niż 20% i min. 10 min.

Maksymalne dopuszczalne rozszerzenie klasyfikacji w badanym kierunku wynosi 10,0m. Możliwość rozszerzenia klasyfikacji istnieje tylko w kierunku na jakim było wykonane badanie w układzie pionowym lub poziomym.